Gegroet vanuit Chengdu, home of the giant panda en 14 miljoen(!) mensen. Dinsdagavond zijn we ingecheckt bij het Lazybones Hostel met het plan om twee of drie nachten te blijven. De teller staat ondertussen op zeven. We hebben een vast ritueel waarbij we dagelijks na het ontbijt aan de balie verschijnen om een nacht bij te boeken. We vermaken ons hier namelijk prima! Toch breekt morgen de grote dag aan waarop we daadwerkelijk uitchecken. We gaan een paar dagen hiken in het prachtige Jiuzhaigou National Park. Er staat een busreis van tien uur op het programma om vervolgens te kunnen genieten van temperaturen tussen 7 graden overdag en min 10 ‘s nachts. Dat klinkt misschien niet heel aantrekkelijk, maar de foto’s van het park en het feit dat er elektrische dekens zijn in het hostel heeft ons toch overgehaald om te gaan. 🙂
Nu hebben jullie eigenlijk nog verhalen te goed van Fenghuang, Guilin, Yangshuo, Xingping, Guangzhou, Hong Kong en Beihai, maar ik houd het vandaag even bij onze avonturen in Chengdu. Op de eerste dag in Chengdu heeft Niels een werkdag ingepland. Sinds 9 uur ‘s ochtends staart hij in opperste concentratie naar het scherm van zijn laptop. Aan mij de schone taak om de was te doen. En dat was hard nodig ook! Mijn bikinibroekje doet vandaag dienst als onderbroek. Blijkbaar zijn er soms gewoon negen dagen waarop je in geen enkel hostel de kans krijgt om de was te doen. 😉 Tijdens de lunch bladeren we door het grote boek vol tours die het hostel aanbiedt. “Tibet! Dat zou briljant zijn zeg!” Het blijkt allemaal precies te kunnen met de dagen die nodig zijn om een permit te krijgen, de kosten en de dagen die we nog over hebben op ons Chinese visum. “Doen!” Een uur later hebben we een zesdaagse tour door Tibet geboekt en een treinreis van Chengdu naar Lhasa van 38,5 uur over de hoogste spoorlijn ter wereld.
Bij onze boekingsbevestiging krijgen we een reisschema en kledingadvies. Het is koud in Tibet, dus er wordt aangeraden om warme kleding mee te nemen. Één probleem: wij hebben onze backpacks ingepakt voor warme zomerdagen met af en toe wellicht een frisse avond. We besluiten de volgende dag dus om naar Decathlon Chengdu af te reizen voor een paar extra lagen fleece, mutsen, shawls en thermokleding. “Dat geven we in Thailand wel mee met onze lieve Nederlandse vrienden!” (Neem maar een grote koffer mee, Annie!) 😛
Na alle Tibet-voorbereidingen is het op dag drie eindelijk tijd voor panda’s! We staan om 06:15 uur op, zodat we voor de grote drukte in het Chengdu Panda Breeding Center zijn. Wat een geweldig park is dat! Het is groot, mooi opgezet en er zijn extreem veel panda’s te bewonderen. Daarbij was dit een grote speeltuin om mijn nieuwe zoomlens in te testen. Panda’s zijn nog veel leuker en grappiger dan ik dacht. Vooral de babypanda’s zijn hilarisch! De motoriek is nog niet zo sterk ontwikkeld, dus ze lopen heel grappig en vallen met enige regelmaat in een halve koprol voorover. Dat onhandige is voor mij heel herkenbaar! 😉
Zaterdag gingen we op aanraden van het hostel naar een vegetarische lunchceremonie bij de Boeddhistische nonnen. We waren nog op tijd om de kunst af te kijken bij een paar Chinese bezoekers. We pakten twee schaaltjes, een paar chopsticks en namen plaats aan een van de lange houten tafels. De ceremonie begon meteen. De nonnen maakten klanken op schaaltjes en begonnen te zingen. Ik zag dat er twee Westerse toeristen binnenkwamen die wat verdwaasd om zich heen keken. Een van de nonnen wees naar de keuken buiten de zaal, waar ze hun schaaltjes en chopsticks moesten pakken. De jongen begreep dat verkeerd en hing zijn rugtas aan de handgreep van het raam. Een van de nonnen schoot tijdens het zingen in de lach en schudde haar hoofd. Hij haalde zijn tas weer van de handgreep, maakte met zijn handen tegen elkaar een kleine buiging en wachtte op verdere instructies. De non wees weer naar de keuken. Dit keer dacht hij het te begrijpen en hij opende het raam, waarop een andere non begon te proesten van het lachen. De jongen sloot het raam weer en maakte eenzelfde soort buiging. Uiteindelijk werden ze door een van de Chinese bezoekers op weg geholpen naar de keuken. Het kostte me heel veel moeite om niet in lachen uit te barsten, maar ik wist me in te houden. De ceremonie was heel leuk om mee te maken en het eten was heerlijk, heel veel en heel goedkoop! Voor minder dan een euro per persoon werden er de lekkerste dingen in onze schaaltjes geschept.
Na de ceremonie raakten we aan de praat met de toeristen. Hannah en Michael uit Engeland en Amerika, maar nu al zes jaar woonachtig op de Caribbean. Een heel leuk stel! We besloten samen naar een theetuin te gaan bij een andere tempel. Daar praatten we verder en kwamen erachter dat Hannah Chinees spreekt. Extreem indrukwekkend en een pietsie jaloersmakend. Het lijkt me echt heerlijk om iedereen te kunnen verstaan, zeker als mensen over je praten. Het stel blijkt in hetzelfde hostel te verblijven. Michael stelt voor om die avond samen te eten en het nachtleven van Chengdu te verkennen. Een paar leuke bars met live muziek en een club waar we heel toevallig nog een paar mensen tegen kwamen die bij de nonnen waren die middag en ons herkenden. Een geweldige avond! Helaas was het de volgende ochtend (Oké, eigenlijk was het om 13:30 uur, maar het voelde als ochtend!) flink afzien tijdens de workshop dumplings maken.
Hannah, Michael, Niels & ik hebben ons alle vier ingeschreven. Gedeelde smart is halve smart, dus deze vier knappe katerkoppen gingen vanmorgen met een gids en drie Chinese kinderen over de lokale markt om ingrediënten te kopen voor de dumplings. De gids vertelt vol enthousiasme over allerlei soorten groenten en fruit en we krijgen van alles om te proeven. De kramen met geslachte kippen, eenden, konijnen en varkens lagen al zwaar op de maag, maar het werd pas echt zwaar bij een kraam met grote potten rijstwijn. Er was een vaas met rijstwijn en Goji besssen, met kruiden, maar ook een met dierenpenissen. (Ja, je leest het goed!) Die drank zou goed zijn voor het geslachtsdeel van de man. Mijn afkeer voor alcohol was die dag al vrij hoog, maar bij het aanzien van deze drank ben ik even een blokje om gegaan. Enig al die theetjes, kruiden en groenten die goed voor je zijn, maar rijstwijn met de geslachtsdelen van dieren voor een sterkere penis gaat mij echt veel te ver. Gelukkig hoef ik me ook geen zorgen te maken over een sterkere penis…
Terug in het hostel was de tijd aangebroken om zelf dumplings te maken onder leiding van de gids en de lieve kokkin van het hostel. Het was een feest van rondvliegende bloem met die kinderen, maar we hebben ontzettend gelachen. De gids vroeg naar onze plannen voor de komende dagen. We vertelden over onze reis naar het Jiuzhaigou National Park. “You know the park is closed because of the earthquake?” Natuurlijk wisten we dat niet, maar na een beetje research bleek hij inderdaad gelijk te hebben. “Nog maar een nachtje bijboeken dan?” 😉